سیاستگذاری، برنامه ریزی و مدیریت آموزشی
روشنک اسمعیلی؛ اکبر محمدی؛ سارا حقیقت
چکیده
پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی وابستگی به شبکه‌های اجتماعی بر اساس تمایزیافتگی و الگوهای ارتباطی هیجانی در نوجوانان شهر تهران در سال 1400-1401 انجام گرفت. این پژوهش ازنظر نوع هدف کاربردی و روش جمع‌آوری اطلاعات به‌صورت توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم منطقه 22 تهران به تعداد 90000 نفر بود که به‌صورت ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی وابستگی به شبکه‌های اجتماعی بر اساس تمایزیافتگی و الگوهای ارتباطی هیجانی در نوجوانان شهر تهران در سال 1400-1401 انجام گرفت. این پژوهش ازنظر نوع هدف کاربردی و روش جمع‌آوری اطلاعات به‌صورت توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم منطقه 22 تهران به تعداد 90000 نفر بود که به‌صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای بر اساس جدول مورگان تعداد 300 نفر انتخاب شدند. به‌منظور گردآوری داده‌ها، پرسشنامه‌ی وابستگی به شبکه‌های اجتماعی حقایق و همکاران (1396)، مقیاس تجدیدنظر شده الگوی ارتباطی خانواده (RFCP) Kothner and Fitzpatrick (2012) و پرسشنامه خود تمایزیافتگی Scowern and Friedland (1998) استفاده شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون گام‌به‌گام استفاده شد. نتایج همبستگی نشان داد تمامی ضرایب همبستگی معنی‌دار میباشند (01/0>p). بر اساس نتایج به‌دست‌آمده همبستگی بین تمایزیافتگی با وابستگی به شبکه‌های اجتماعی در سطح آلفای ۰۱/۰ منفی معنی‌دار است. همبستگی بین جهت‌گیری همنوایی با وابستگی به شبکه‌های اجتماعی مثبت معنی‌دار و همبستگی بین جهت‌گیری گفت‌وشنود با وابستگی به شبکه‌های اجتماعی منفی معنی‌دار است. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده می‌توان وابستگی به شبکه‌های اجتماعی را با استفاده از متغیرهای پیشبین تمایزیافتگی و الگوهای ارتباطی تبیین نمود. نتایج این مطالعه میتواند به متخصصان آموزشی در بررسی مسائل نوجوانان کمک نماید.
